Rode bieten soep

*Puur en Lekker gaat verder op http://www.proevenmetliefde.nl, kijk hier voor meer recepten!*

In de tijd dat wij op vakantie waren, is er veel gegroeid in de moestuin. En het leuke van oogsten, is dat je eigenlijk een beetje verplicht wordt om creatief te zijn met recepten. Elke keer dezelfde courgettesoep wordt ook een beetje saai en straks hebben we gigantisch veel aardperen, waar we ook iets mee moeten doen. Dan is het leuk als je elke keer een ander recept hebt.

Bij ons in de moestuin waren onder andere de rode bieten en de uien klaar. Meestal maak ik een salade van rode biet, ui en geitenkaas, dus waarom zou je deze ingrediënten niet met elkaar kunnen combineren tot een soep? Het warme weer nodigt uit tot het drinken van een frisse soep en dat is deze soep zeker. Ik deed er citroenthijm door, deze stond in onze kruidentuin, maar je kunt natuurlijk ook gewone thijm gebruiken.

Het sap van de rode biet

Ingrediënten:

•  2 rode bieten
• een halve ui
• een halve liter groentebouillon
• een eetlepel zachte geitenkaas (of meer/minder naar smaak)
• een beetje dille
• een beetje citroenthijm
• een beetje extra vierge kokosolie om in te bakken. Als je dit niet in huis hebt kun je ook olijfolie gebruiken.

Bereiding:

Maak de rode bieten schoon en haal ze door de sapcentrifuge. Op deze manier maak je een gladde soep. De pulp blijft achter in de machine. Je kunt de pulp best nog een keer door de centrifuge heen halen om er nog wat sap uit te krijgen. Wanneer je geen sapcentrifuge hebt, kun je de rode bieten ook eerst koken en daarna door de blender/staafmixer halen. Je soep wordt dan iets dikker. Snipper de ui en bak ze in kokosolie. De kokosolie gaat straks heerlijk smaken in combinatie met de rode bieten. Wanneer de uitjes glazig zijn kun je de bouillon en het sap van de rode biet toevoegen. Laat het opwarmen en voeg de geitenkaas toe. Roer goed, zodat de geitenkaas kan smelten. Laat nog even vijf minuten pruttelen en garneer met de thijm. Eet smakelijk!

En als toetje:

Klein moestuin geluk

Deze keer weer een verhaal over de moestuin door Jacobus.

 

“Ik heb in het verleden de nodige presentaties en lezingen gehouden over voeding, gezondheid en het gebruik van voedingssupplementen. Soms probeerde ik te vertellen wat het voordeel is van een eigen moestuin, en vooral aan mensen die volledig gewend zijn aan kant-en-klaar supermarkt- en fabrieksvoedsel is dit soms lastig uit te leggen.Eind februari was ik in onze kas bezig één en ander klaar te maken voor het nieuwe seizoen. Eén van de eerste groentes die dan opgekweekt kan worden zijn peultjes, die als je ze wat langer aan de plant laat hangen doperwten worden. Daar hoef je niets voor te doen, dat doen ze helemaal zelf.

Dus eind februari stopte ik voorzichtig een twintigtal doperwtjes in de grond. Op dat moment zie je al voor je dat je ergens in juni verse dowerwtjes gaat eten. Sterker nog…, je proeft ze al. Je laat de erwtjes twintig plantjes worden en ook daar hoef je, behalve geregeld water geven omdat ze nog in de kas staan, verder helemaal niets aan te doen, dat doen ze helemaal zelf.

Een kleine 6 weken later plant je deze plantjes buiten, je snoeit ergens wat dood hout vandaan waar ze bij op kunnen groeien, want ze hebben van die kleine tentakeltjes waarmee ze zich vast kunnen houden, je houdt hun omgeving onkruidvrij en je laat de natuur haar werk doen. Juist…, ze regelen het zelf wel.

Dus wat gebeurde er zojuist, 25 juni 2012? Ik liep de moestuin in en zag ze hangen. Een overdaad aan dikke peulen met minstens 7 doperwten per peul. Dan ben je 10 minuten aan het plukken, je plukt ergens wat bonenkruid vandaan die je later met de erwten gaat meekoken, want dat haalt de smaak zo supergaaf op, en je bent een kwartiertje in de keuken bezig de doperwten van hun jas te ontdoen.

Een kwartiertje koken, wat rijst erbij en dan… De smaak die je ergens in eind februari, in een toen koude kas, voor het eerst in je mond dacht te proeven gaat alle beleving te boven. Wat een onvoorstelbaar lekkere smaak! Zou dit zijn wat ze met geluk bedoelen?”

 

 

 

 

Onze tuin..

Nelleke heeft hier op WordPress Puur en Lekker opgezet om haar, en natuurlijk mijn, favoriete recepten met jullie te delen. Omdat fotografie één van mijn leukste vrijetijdsbestedingen is, heeft ze mij gevraagd voor de foto’s van de diverse gerechten te zorgen. Met alle plezier natuurlijk, Nelleke is mijn vriendin, en fotograferen is leuk. Die combinatie werkt dus!

Maar…, mijn takenpakket hier op Puur en Lekker is per vandaag enigszins uitgebreid. Dit heeft te maken met een paar dingen. 

1. Gerechten bestaan vaak uit ingrediënten. Wij proberen altijd de beste en de lekkerste ingrediënten te vinden in de super en de biologische winkel.  Maar dat kan vele malen beter en lekkerder.
2. Zoals eerder al beschreven; fotografie is één van mijn leukste vrijetijdsbestedingen. Maar tuinieren ook. Iets specifieker… moestuinieren.
3. Dit betekent dat wij, zeker nu het voorjaar volop doende is, veel ingrediënten zelf telen. Ten eerste omdat ik moestuinieren leuk vind, ten tweede omdat eigen teelt schandalig veel lekkerder is dan wat je in de supers en biologische winkels kunt kopen.
4. Waaruit volgt dat ik jullie, op verzoek van Nelleke, zo nu en dan op de hoogte ga houden van mijn perikelen in de moestuin.

Omdat dit mijn eerste blog is, lijkt een voorstellingsronde mij op z’n plaats, in een volgend blog vertel ik wat meer over het telen van diverse gewassen. Onze moestuin is een kleine 60 m2 groot, verdeeld in 5 parten. Van die vijf parten worden 4 gebruikt voor wisselteelt en 1 voor vaste groentes. Deze vaste groentes zijn groene asperges, aardbeien, aardperen en diverse kruiden. 

De vier parten voor de wisselteelt zijn als volgt verdeeld. Part één is voor de vruchtgewassen zoals komkommer, courgette en diverse koolsoorten zoals broccoli, koolrabi en rode kool en dergelijke.  Part twee is voor boontjes zoals doperwten, tuinbonen, snijboontjes, Jin Jangboontjes (daar maak ik nog wel een foto van, je gelooft je ogen niet) en dergelijke. Aardappels en tomaten, die familie van elkaar zijn, zijn te vinden in part drie en in het vierde gedeelte zijn uien, knoflook en diverse soorten wortels te vinden.

 

Elk jaar schuift alles één gedeelte op, en dit wordt wisselteelt genoemd. Hiermee voorkom je bodemmoeheid en ziektes. Daarnaast zijn er nogal wat interessantigheden aan deze vorm van telen, waarvan ik één voorbeeld geef. Kolen hebben veel stikstof nodig. Boontjes zorgen voor extra stikstof in de bodem. Raad eens welke groentesoort volgend seizoen in het gedeelte komen waar dit seizoen de boontjes staan? Mail de goede oplossing naar Nelleke…, uit de inzendingen met het juiste antwoord trekken wij een winnaar die wij vervolgens uitnodigen voor een etentje.

 

Naast de moestuin hebben we twee kruidentuinen van elk zo’n 8 m2, waar tevens diverse bessenstruiken zijn te vinden. Rode bes, witte bes, witte en rode kruisbessen en blauwe bes. Ook teel ik hier rode en gouden frambozen, en omdat Nelleke en ik verslaafd zijn aan aardbeien zijn ook die hier weer te vinden. Op de foto zie je een kastanjehouten hek wat de scheiding is tussen ons erf en de weilanden achter onze woning. Hier groeien 4 bramenstruiken tegenaan die ons elk jaar héél veel bramen gunnen.

 

Fruitbomen hebben we ook. Twee appelrassen, twee perenbomen waaronder natuurlijk de Gieser Wildeman waar we aan het eind van het seizoen stoofpeertjes vanaf schroeven. Twee pruimenbomen waarvan eentje blauwe pruimen levert en eentje van die heerlijk sappige geelrode, en we hebben een kersenboom.

 
En dan nog onze kas. Hiermee kunnen we het seizoen zo’n twee maanden verlengen. Hij is 12 m2 groot, en ik gebruik ‘m voor de voorteelt van diverse gewassen die later in het seizoen de moestuin in verhuizen. En er groeit een Blauwe Boskoop in, een prachtige druivenrank die ik vanaf een stokje van 20 cm heb opgebouwd. Die levert nu elk jaar zo’n 60 trossen met de heerlijkste druiven. Omdat wij nooit zonder kunnen groeien in de kas ook aardbeiplanten die één maand eerder dan normaal al voor aardbeien zorgen. Daarnaast ook weer wat vaste kruiden, die in de kas prima kunnen overwinteren.

 

Straks komen in de kas ook zo’n 10 tomatenplanten te staan die van die prachtige Italiaanse pomodori’s leveren. Ik maak er tomatensoep van, je vergeet je hele familie als je dat proeft. Zo rijk van smaak, dat vind je niet in die zakken met surrogaatsoep die je in de supermarkt vindt. Mijn recept verschijnt hier vast nog wel.

Op één van de foto’s is ook een rijtje sla te zien, die zijn nu in de kas zo’n week boven de grond. Over een drietal weken zijn die blaadjes groot genoeg om elke dag een superverse en knapperige salade op tafel te zetten. Ik heb daar zo mijn eigen manier voor, dit recept zal ik hier ook nog weleens delen.

 

Genoeg  voor nu. Jullie weten nu ongeveer hoe één en ander er bij ons thuis voor staat. Ik zal jullie geregeld op de hoogte houden van het wel en wee in onze tuin!